De wandeling als meditatie
In het voorjaar van 2015 wil ik weer met een aantal mensen gaan wandelen in de grienden. De Carnisse grienden is een zogenaamde zoetwater getijde grienden, het gebied staat onder invloed van eb en vloed. Hierdoor ontstaat een bijzondere flora en fauna.
Wij wandelen ongeveer een uur.

Lopen zonder bestemming
(uit: de geur van versgemaaid gras van Thich Nhat Hanh).
In dit haastige leven voelen we ons dikwijls door een of andere druk opgejaagd. We hebben vaak haast. Maar waar rennen we naartoe? Dat is een vraag die we ons zelden stellen. Loopmeditatie is het maken van een wandeling; we stellen ons niet ten doel na een bepaalde tijd op een bepaalde plaats aan te komen. het doel van loopmeditatie is de loopmeditatie zelf. Het belangrijkste is het lopen en niet het aankomen. loopmeditatie is niet het middel, het is het einddoel. iedere voetstap is leven, iedere voetstap is vrede. Daarom hoeven we ook niet gehaast te lopen. Daarom zetten we langzamere stappen. Loop, maar loop niet.
Loop, maar laat je niet door een of ander doel opjutten. Als we op deze manier lopen, komt er vanzelf een half-glimlach op ons gezicht.